ikinci meleğim kollarımda...

İstanbul'dan geçen hafta cuma günü dönmüş olmamıza rağmen evin işleri bir türlü bitmedi.
yıka, ütüle, pişir, taşır, temizle döngüsüyle geçti bir hafta. 5 nisan cuma günü kızımın
kulaklarına küpe taktırmak için kuyumcuya gittik. vel hasıl birine taktı. diğerine taktırmadı.
2 gün sonra gittik yine taktırmadı. tek küpeyle mutlu mesut geziyor."anne, benim küpemi amca başkasına verdi dimiiii" diyor arada bakalım onu ne zaman halledicez. 09 Nisan 2011

10 gündür dün ilk kez dinlenmenin keyfini yaşadım. Gündüz uykusu bile çektik MBU ile. parka gittik. cici mavişe (teyzemin muhabbet kuşu) gittik. Çarşamba günü 10 kişilik bir arkadaş grubunu ağırlamıştım. çok şükür güzel geçti herşey.

Dualar edildi. Güzel dileklerde bulunuldu. Rabbim kabul etmiştir inşaAllah.

Bugün amasya'ya gidiyoruz. yeni bebişimiz nasılmış bir bakalım. gelmeye niyeti yokmuymuş yoksa bi soralım. bizim kızlar pek bir nazlılar gelmek bilmiyorlar bir türlü MBU hanım da 41 haftalıkken doğmuştu. hayırlısı... ne zaman gelmek isterse artık. bugün bi kuyumcu amca ziyaretimiz olsa mı acaba? evde gidelim diyor oraya gidince hayır yapma diyor. 15 Nisan 2011

son günler... heyecan... düzensiz sancılar... herşey biraz daha seni bana yaklaştırıyor. az kaldı biliyorum. dayanacağız. sabredeceğiz. Rabbim sağlıkla sıhhatle mutluluk ve kolaylıkla sana kavuşmayı nasip etsin yavrum. Ablan bile "Hadi artık!" diyor. fazla bekletme bizi emi nazlı bebeğim. 19 Nisan 2011

10 günlük rüya gibi İstanbul
3 gün Azo teyzemde
1 gün Zeynep'te
3 gün Elif Ablam'da
1 gün Hatice'nin lojmanda
1 gün Kübra'da geçen 10 günlük bir tatil. tadı damağımda kalan.
denizin kokusunu, havasını, eyübün maneviyatını, kız kulesinin ihtişamını doyasıya içime çektiğim,
kızımla gezdiğim, tüm kız kardeşlerimi bir araya topladığım, araya birsürü alışveriş sığdırdığım,
geride daha gezecek bir sürü yer, uğramadık bir sürü eş, dost, arkadaş bıraktığım, her seferinde üzülerek
geldiğim, tarihi şehir.
ortaköy, istinye, taksim, eyüp, beyazıt, sultanahmet, üsküdar
seni seviyorum istanbul. 19 Nisan 2011

Bu sabah ikinci meleğimiz aramıza teşrif edecekler inşaAllah. .
tatlı bir heyecan, korku herşey var içimde.
uyuyamıyorum.
Bir kaç saat sonra bebek ağlama sesleri duyacağım rüya gibi...
ASU seni çok merak ediyorum kızım.
Ablan da öyle :) 
Bu sefer inşallah daha çabuk toparlanırım. 28 Nisan 2011

Allah'ıma bin şükür meleğim kollarımda :)

28.04.2011 perşembe günü saat 16:25'de miniğim geldi dünyama.

3.690 gr. 50 cm. küçücük miniminnacık bişey. çok çok çok güzel kokuyor.

perşembe günü sabah 07:30 da evden çıktık. 08:15  ' de hastanedeydik. işlemler sürüp giderken, normal doğumu da bekleme kararı aldık. doğumhanedeydim. nst bağlandı iki kere ve düzenli sancılarımın olduğu görüldü. doktorum bekleyebileceğimizi söyledi ve bekledik. steril malzemeler de bitmişti zaten sezaryen için. mecburen bekleyecektik. anestezi uzmanı ile görüştük. spinal sezaryen olacaktı eğer olursa. sancılar gittikçe dayanılmaz hala geliyordu. ama dayanabiliyordum. çünkü miniğim bana yaklaşıyordu her geçen dakika. saat 15:15 de tekrar muayene etti doktorum. düşündü taşındı ve benim de onayımla sezaryene karar verildi. saat 16:00 da yeşilleri giymiş vaziyette tekerlekli sandalyeyle giderken bir yandan da telefonla eşimi arıyorum. ben ameliyata giriyorum. bebeğin eşyaları lazım olacak falan filan diye. bankadayım hemen geliyorum diyor. e sabahtan beridir beridir onlarda beklemekten usandılar tabi. annem kızımla arkadaşında ve ben doğuma giriyorum. belimden iğne yapılıyor hiç acımıyor. yatıyorum. gülbin hanımla şakalaşıyoruz. hissediyorum biraz diyorum. hafif sedasyonla bulanıyor ortalık ve 5 dk lığına uyuyorum. gözlerimi açıyorum. işlem bitmiş ve herşey iyi gözüküyor. ameliyathanenin kapısından çıkıyoruz. gözümü açar açmaz ilk gördüğüm şey MBU. can parçamın bana endişeli bakışları. duygulanıyorum. gözümden yaşlar süzülüyor. hemen siliyorum. görevli soruyor ne oldu diye. yok bişey diyorum. kızım diyorum. birlikte iniyoruz aşağıya. ve ikinci kızım da odamızda. artık 4 kişiyiz diyorum. birazdan emmeye başlıyor. bakıyorum biraz şiş yüzü gözü. kimseye benzetemiyorum. minicik miniminnacık geliyor. MBU birden gözüme büyümüş gözüküyor. o da şaşkın. parmaklar incecik, tırnaklar lale, eller ayaklar küçücük. ağzı burnu minicik. saçları da ne çokmuş diyorum. kokluyorum misss gibi. ilk gece hiç ayrılmıyor yanımdan eee 9 ay 14 gün birlikte olunca birden bırakamıyor ana kokusunu tabiki. koyun koyuna yatıyoruz bütün gece ayrılmadan. gel zaman git zaman 3. gün çıkıyoruz eve geliyoruz. ben de bir baş ağrısı başlıyor hiç bitmeyen geçmek bilmeyen. günden güne artarak çoğalarak. spinalin yan etkisi. çekiyorum mecbur. ilaçlar fayda etmiyor. bugün tam 7. gün ve biraz daha iyiyim.

7 gündür iki evlat sahibi

7 gündür iki melek annesi

7 gündür dört kişilik bir aileyiz artık.

ASU meleğim hoşgeldin hayatımıza. 5 Mayıs 2011

Minik melek 2 haftalık oldu bugün. Ben daha iyiyim. Herşey iyiye gidiyor elhamdülillah. Ablamız biraz kendisine olan ilginin ikiye bölündüğünün farkında ve bizi epey zorluyor. Sabretmekten başka yapacak birşey yok. Geçen haftaki başağrılarından kurtulduğum için çok mutluyum. Sağolsun Tubity Teyze'miz bize yardım etti. O olmasa biz ne yapardık. Bugün MBU anneannesiyle dolaşmaya çıktı bana da biraz vakit kaldı. Ders çalışmam lazım. Bu yoğunlukta nasıl olacak bilmiyorum ama çok az kaldı sınavlara.

Ne kadar hamd etsem azdır Allah'a bana bu iki meleği bahşettiği için. Vatanına milletine hayırlı, uğurlu, sağlıklı evlat olurlar inşallah.
taaam tamına 2 sene olmuş ve sürpriz ben ikinci kez anne olmuşum. bi meleğim daha gelmiş dünyama...

28.04.2011 de geldi ikinci melek. ASU. Bolluk,bereket içinde rahat yaşasın ismi gibi. 15 Mayıs 2011