Zaman o kadar çabuk geçiyor ki arkama dönüp baktığımda vayy be bu kadar olmuş mu diyorum sadece. Kızlarım canlarım büyüyorlar Allah’ın izniyle. Neden yazmamışım ki ben aylık gelişimlerini sanki. Resmen elimdeki büyük bir fırsatı tepmişim. İnşallah bundan sonra aylık günlük elimden geldiği kadarıyla yazacağım.
Büyük kızım MBU geçen yıl özel bir kreşe gitti. bu yıl sibyan mektebine gidiyor. Maşallah Kuran-ı Kerim okumayı öğrendi. Geçen hafta hatim bile etti. Bu hafta tecvidli okumaya başladılar. Yasinin 4. sayfasının ezberini yapıyorlar. Kendi kendine okumayı öğrendi. Normal türkçe okumayı. Bu 15 tatilde yani yaklaşık 1 ay önce okumayı söktü. Yazmak için de uğraşıyor kendi kendine.
Küçük kızım ASU işe başladığım günden beridir (29 Temmuz 2013) alt komşum bakıyor. Maalesef hala bez olayını halledemedik. Yanında olmak istiyorum. Bu zorlu süreçte onun için hep erteliyorum ama inşallah bu hafta başlayacağız. Kendi kendine şarkılar söylüyor. Babasıydı Abdullah diye bir başlıyor susturabilene aşkolsun.
Ben ise her zamanki gibi diyet yapıyorum işte. İşe gidip geliyorum. Yaptığım elle tutulur gözle görülür birşey yok.
